پرنده تو قفس

تا حالا تو قفس بودین؟ میخواین بدونین چه حسی داره؟ پس این شعر منو بخونین

پرنده نیست پرنده اسیر میله و قفس                        پرنده که پر نزنه سم میشه واسش هر نفس

پرنده که پر نزنه دیگه پرو میخواد چکار                        از چی باید فرار کنه پرنده ای که شد شکار؟

وقتی امیدی نداره چرا باید پر بزنه؟                            وقتی جایی نداره به کجا باید سر بزنه؟

نه عشق داره نه نفرتی وقتی کسی رو نداره             نه دوستی و نه دشمنی اشکاش واسه کی بباره

زندگی پرندهه شمردن روزا شده                              اینقد مونده توی قفس، قفس واسش دنیا شده

بالا پایین هوا زمین همه طرف شده میله                   اینقد مونده یه جا اسیر پراش واسش شدن پیله

زندگی و مرگ هردوشون واسه اون یه معنا دارن          خوب و بد و زشت و زیبا واسه پرنده یکسانن

بدتر از این اینه که هرجا میری تو قفس بری...